คติสอนใจ เรื่อง : ลา ผู้รู้ และน้ำตา !!!
วันหนึ่ง อยาตุลลอฮฺ เชค ญะฟัร ชุชตะรี (รฎ.)ได้นั่งร่วมอยู่กับกองคาราวานพ่อค้าและบรรดาผู้ศรัทธาจำนวนหนึ่ง
บรรดาผู้คนเหล่านั้น ต่างก็พากันถามปัญหาศาสนาจากท่าน และท่านก็ได้ตอบคำถามทีละคนๆ
ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้สังเกตเห็นสภาพของท่านอยาตุลลอฮฺเปลี่ยนไป ท่านเริ่มร้องไห้ ผู้คนที่ร่วมอยู่ตรงนั้นต่างพากันตกใจว่าท่านร้องไห้เพราะเหตุใด !!
มีชายคนหนึ่งได้ถามท่านว่า ท่านร้องไห้ทำไมกัน?
ท่านอยาตุลลอฮฺก็ได้ชี้ไปยังลาตัวหนึ่งที่ได้รับการปลดสัมภาระออกจากหลังเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับกล่าวว่า : พวกคุณเห็นลาตัวนั้นไหม! ฉันได้มองไปยังมัน หลังจากที่มันได้รับการปลดสัมภาระลงแล้ว มันก็ได้มองมายังฉัน และบอกกับฉันว่า : โอ้ เชค! โอ้ผู้รู้ ! โอ้ มนุษย์!
เห็นไหมว่า ฉันได้นำสัมภาระมาถึงที่หมายอย่างปลอดภัย แล้ว พวกท่านล่ะ! ได้นำสัมภาระของท่าน (การรักษาสัญญา) ไปถึงที่หมายอย่างปลอดภัยหรือเปล่า?
ฉันร้องไห้ เพราะสัตว์ตัวหนึ่งได้นำพาสัมภาระมาถึงที่หมายด้วยเกียรติของมัน แต่ฉันเป็นมนุษย์แท้ๆ ฉันยังไม่มีความสามารถ ท้ายที่สุดแล้ว ฉันคงกลับไปหาเมาลาของฉันด้วยความล้มเหลว (ว่างเปล่า)
