เชคตูซีย์(385-460)รายงาน อบุลลัยษ์ ยะห์ยา บินเซด บินอัลอับบาส เล่าให้เราฟังที่เมืองกูฟะฮ์ เขากล่าวว่า อะลี บินอับบาสลุงของฉันเล่าให้ฉันฟัง อะลี บินอัลมุนซิรเล่าให้เราฟัง อับดุลลอฮ์ บินซาลิมเล่าให้เราฟัง จากอัลฮูเซน บินเซด จากอะลี บินอุมัร บินอะลี จากญะอ์ฟัร บินมุฮัมมัด อัศศอดิก จากบิดาของเขา(มุฮัมมัดอัลบากิร) จากอะลี บินอัลฮูเซน จากอัลฮูเซน บินอะลี จากท่านอะลี บินอบีตอลิบ(อ)รายงานว่า
ท่านศาสดามุฮัมมัด(ศ)ได้กล่าวกับท่านหญิงฟาติมะฮ์(อ)ว่า
إِنَّ اللَّهَ يَغْضَبُ لِغَضَبِكِ وَيَرْضَى لِرِضَاكِ
แท้จริง อัลเลาะฮ์จะทรงพิโรธต่อความโกรธของเธอ และพระองค์จะทรงพอพระทัยต่อความพอใจของเธอ
(หนังสือ อัลอะมาลีย์ ผู้แต่ง เชคตูซีย์ หน้า 326 ฮะดีษที่ 954)
เมื่อความโกรธและความพอใจของท่านหญิงฟาติมะฮ์ในสภาพความเป็นอยู่ของนางทั้งหมด เป็นสิ่งที่ตรงกับความพิโรธและความพอพระทัยของอัลเลาะฮ์
หมายความว่า ท่านหญิงฟาติมะฮ์จะไม่กระทำสิ่งใด เกินเลยไปจากความถูกต้องทางหลักศาสนา ทั้งในยามที่นางโกรธหรือในเวลาที่นางพอใจต่อสิ่งใดก็ตาม
นี่คือหลักฐานสำคัญอีกประการหนึ่งที่ระบุว่า ท่านหญิงฟาติมะฮ์ เป็นมะอ์ซูมคนบริสุทธิ์ทุกสภาวะ
อุละมาอ์ชีอะฮ์ได้รายงานฮะดีษบทนี้มาจากอะฮ์ลุลบัยต์คนหนึ่งชื่อ อัลฮูเซน บุตรของท่านเซด บุตรอิมามอาลี ซัยนุลอาบิดีน(อ)
อิบนิตัยมียะฮ์ (เสาหลักของวาฮาบี)ได้ปฏิเสธว่า “อุละมาอ์ชีอะฮ์ได้กุฮะดีษนี้ขึ้น ซึ่งมันไม่มีอยู่ในตำราฮะดีษของอะฮ์ลุซซุนนะฮ์สักเล่ม หรือถ้ามีอยู่บ้าง มันก็เป็นฮะดีษที่ไม่มีสะนัดสายรายงาน หรือถ้ามีสายรายงานฮะดีษ มันก็ไม่จัดอยู่ในระดับที่ ซอฮิฮ์ หรือ ฮาซัน”
อิบนิตัยมียะฮ์(661-728)กล่าวว่า
وَأَمَّا قَوْلُهُ: ” وَرَوَوْا جَمِيعًا أَنَّ النَّبِيَّ – صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ – قَالَ: «يَا فَاطِمَةُ إِنَّ اللَّهَ يَغْضَبُ لِغَضَبِكِ، وَيَرْضَى لِرِضَاكِ» ” فَهَذَا كَذِبٌ مِنْهُ،
مَا رَوَوْا هَذَا عَنِ النَّبِيِّ – صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ -، وَلَا يُعْرَفُ هَذَا فِي شَيْءٍ مِنْ كُتُبِ الْحَدِيثِ الْمَعْرُوفَةِ، وَلَا لَهُ إِسْنَادٌ مَعْرُوفٌ عَنِ النَّبِيِّ – صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ -: لَا صَحِيحٌ وَلَا حَسَنٌ
ส่วนคำพูดของเขา(อัลลามะฮ์ฮิลลี)ที่ว่า พวกเขาทั้งหมดได้รายงานว่า ท่านนบี(ศ)ได้กล่าวว่า โอ้ฟาติมะฮ์ แท้จริงอัลเลาะฮ์จะทรงพิโรธต่อความโกรธของเธอ และจะทรงพอพระทัยต่อความพอใจของเธอ
นี่คือคำโกหกจากเขา(อัลลามะฮ์ฮิลลี) พวกเขา(ซุนนี่)ไม่ได้รายงานสิ่งนี้มาจากท่านนบี(ศ) ไม่มีใครรู้จักสิ่งนี้ว่าจากบรรดาตำราฮะดีษอันเป็นที่รู้จัก และมันไม่มีสายรายงานที่ถูกรู้จักว่ามาจากท่านนบี(ศ) ไม่มีสายรายงานที่ ซอฮิฮ์ และ ฮาซัน
(หนังสือ มินฮาญุซ-ซุนนะฮ์ ผู้แต่ง อิบนิตัยมียะฮ์ เล่ม 4 หน้า 248)
สรุปคำพูดอิบนิตัยมียะฮ์ได้สามประเด็น
1.ฮะดีษนี้ โกหก ไม่มีจริง
2.ฮะดีษนี้ ไม่มีในตำราฮะดีษที่รู้จักและถูกยอมรับ
3.ฮะดีษนี้ ไม่มีสายงานที่ ซอฮิฮ์ หรือ ฮาซัน
เราจะไปพิสูจน์กันว่า อิบนุตัยมียะฮ์โกหกอย่างไร ? โปรดติดตามตอนที่ 2
บทความโดย เชคอับดุลญะวาด สว่างวรรณ
