นิยามของ “การชนะ” ในมุมมองของศาสดาอิสลาม
บรรดาชายหนุ่มกำลังสนุกสนานอยู่กับการทดสอบพละกำลังและแข่งขันยกน้ำหนักกันอยู่ หินใหญ่ก้อนหนึ่งซึ่งวางอยู่ท่ามกลางพวกเขา คือ เครื่องวัดความแข็งแกร่งความเป็นชายชาตรีในระหว่างพวกเขาและทุกคนก็พยายามยกมันขึ้นตามพละกำลังที่ตัวเองมีอยู่ ขณะนั้นเองท่านศาสดามุฮัมมัด(ศ)ผ่านมาเห็นแล้วถามขึ้นว่า “พวกท่านกำลังทำอะไรกันหรือ!?”
บรรดาชายหนุ่ม “พวกเรากำลังทดสอบความแข็งแรงของแต่ละคนกันอยู่ซึ่งเราต้องการจะรู้ว่าใครคนใดในหมู่พวกเราคือคนที่แข็งแกร่งที่สุด”
ท่านศาสดา “ยินดีหรือไม่! ที่ฉันจะเป็นกรรมการตัดสินว่าใครคือผู้ที่แข็งแรงที่สุด”
บรรดาชายหนุ่ม “จะมีอะไรดีไปกว่านี้ถ้าท่านศาสดาจะเป็นผู้ตัดสิน และมันคือความภาคภูมิใจเมื่อท่านศาสดาจะเป็นผู้ชี้ขาด”
ท่านศาสดา “บุคคลที่แข็งแกร่งและแข็งแรงที่สุด คือผู้ที่เขารักชอบต่อสิ่งหนึ่งสิ่งใดและหลงใหลในมัน แต่ความหลงใหลต่อสิ่งนั้นมิได้นำเขาออกไปจากการเป็นมนุษย์และกรอบของสัจธรรม และไม่แปดเปื้อนต่อสิ่งเลวร้ายใดๆ และถ้าหากว่าเขาเกิดความโกรธแค้นขึ้นมาอย่างมากและอารมณ์แห่งความแค้นได้ซึมซาบเข้าไปในจิตวิญญาณของเขา แต่เขาสามารถมีอำนาจเหนือตัวเขาเองได้ (ควบคุมอารมณ์อยู่) เขาจะไม่พูดสิ่งใดนอกจากความจริง จะไม่พูดมดเท็จหรือให้ร้ายผู้ใด และเมื่อเขามีตำแหน่งอำนาจ หรือเป็นการง่ายสำหรับเขาที่จะฉกฉวยสิ่งใดๆ ก็ได้ตามอำเภอใจโดยไม่มีสิ่งใดเป็นอุปสรรคขัดขวางแต่เขาก็ไม่ได้กระทำมันมากกว่าสิทธิที่เขามีอยู่”
จากหนังสือ “เรื่องจริงสอนใจ”
