นอกจากอัลลอฮฺ (มหาบริสุทธิ์ยิ่งมีแด่พระองค์) บรรดานบีและอิมามต่างๆ ซึ่งได้รับมอบหมายโดยพระองค์ในการนำทางสำหรับพวกเราแล้ว ไม่มีผู้ใดอีกแล้วที่จะเมตตาต่อเราเท่าบิดามารดา
ท่านทั้งสองได้ดูแลและบำรุงเลี้ยงดูเรา ให้การศึกษาอบรมเรา และช่วยเตรียมตัวเราเพื่อจะต่อสู้กับชีวิต ท่านทั้งสองยินดีอย่างจริงใจเมื่อเราได้ประสพความสำเร็จ ทั้งสองทนลำบากเพื่อหาเงินมาให้เราแต่ ท่านก็ไม่เคยที่จะลำเลิกบุญคุณเหมือนกับคนอื่นๆ เลย
เราจะต้องแสดงความขอบคุณต่ออัลลอฮ. (มหาบริสุทธิ์ยิ่งมีแด่พระองค์) ที่ทรงประทานบิดามารดาให้แก่เราด้วยความเมตตายิ่ง และเราก็จะต้องแสดงความกตัญญูต่อบิดา มารดา ที่ท่านเมตตาต่อเรา เราจะต้องช่วยเหลือท่านด้วยความจริงใจ เราจะต้องเลี้ยงดูท่านทั้งสองให้มีความสุข และจะต้องไม่ดื้อดึงกับท่าน พระองค์ อัลลอฮฺ(มหาบริสุทธิ์ยิ่งมีแด่พระองค์) ได้มีวจนะในพระมหาคัมภีร์อัล-กุรอาน ให้เราทำความดีต่อบิดามารดา
ในการต่อสู้กับบรรดามุซริก ครั้งหนึ่งมีเชลยถูกจับมาซึ่งบางคนมาจากเผ่าของท่านหญิงฮะลีมะฮฺ ผู้ที่เคยเลี้ยงท่านนบีมูฮัมมัด (ขอความจำเริญและความสันติจงมีแด่ท่าน และแด่บรรดาลูกหลานของท่าน) และมีทรัพย์สินจากสงครามจำนวนมาก ต่อมาหัวหน้าเผ่านั้นก็ได้ยืนตรงหน้าท่านนบีมูฮัมมัด (ขอความจำเริญและความสันติจงมีแด่ท่าน และบรรดาลูกหลานของท่าน) และได้กล่าวว่า “โอ้ มูฮัมมัด ท่านได้โปรดนึกถึงหญิงคนหนึ่งในเผ่าของเรา ที่เลี้ยงดูท่านมาตอนที่ท่านยังเด็ก และนางก็หวังให้ท่านได้ปล่อยเราเป็นการตอบแทนนาง”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ท่านนบีมูฮัมมัด (ขอความจำเริญและความสันติจงมีแด่ท่าน และแด่บรรดาลูกหลานของท่าน) ก็ปล่อยเชลยเหล่านั้นทันที และคืนส่วนแบ่งในทรัพย์สินที่ได้มาจากสงครามด้วย นอกจากนั้นท่านนบีมูฮัมมัด (ขอความจำเริญและความสันติจงมีแด่ท่าน และแด่บรรดาลูกหลานของท่าน) ยังได้แนะนำบรรดาสานุศิษย์ของท่านให้ทำตามแบบอย่างที่ดีซึ่งท่านได้วางไว้
เหตุการณ์นี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนถึงความรักและรางวัลที่บิดามารดาของเรา ควรจะได้รับจากเรา อัลลอฮฺ (มหาบริสุทธิ์ยิ่งมีแด่พระองค์) ไม่ทรงโปรดปรานบุคคลที่ไม่ทำให้บิดามารดาของเขาเหล่านั้นพบกับความสุข พระมหาคัมภัร์อัล-กุรอาน ได้กล่าว “อัลลอฮฺ(มหาบริสุทธิ์ยิ่งมีแด่พระองค์) ไม่ทรงพอพระทัยใครก็ตามที่ไม่ทำให้บิดามารดาของเขาเหล่านั้นมีความสุข และความพอใจ”
